κακοχάρακτος

-η, -ο

1. (για νομίσματα, γλυπτές διακοσμήσεις κ.λπ.) αυτός που έχει χαραχθεί άσχημα, κακοχαραγμένος

2. (για δρόμους) αυτός που έχει χαραχθεί εσφαλμένα, που δεν πέρασε από εκεί που έπρεπε.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)-* (< επίρρ. κακά) + χαρακτός (< χαράζω)].